Türkiye’deki İlk Günüm Hakkında

benim mükemmel öğretmenım

20 Eylülde Türkiye’ye İstanbul Atatürk Havaalanına Endonezyalı bir arkadaşımla geldim. Havaalanındayken, yedi saat transit vardı, ona “Burası bizim rüyamız biz buraya okumak için geldik,” dedim. Arkadaşım “Bu andan itiberen bir hikayeye başlayalım,” dedi. Birdenbire onun karizmatik yüzü bana gülümsedi. Bir dakika sonra birlekte güldük. O andan itibaren İstanbul’da vaktimin boş geçmesini istemiyordum, benim için o şehir çok önemli cünkü. İstanbul tarihi şehirlerinden biridir o yüzden İstanbul’u çok seviyorum böylece bu duygularım beni bu sehri dolaşmaya yönlendirdi.

arkadaşımın doğum günu partisi

Havaalanın dışında orada kısa zamana rağmen, her şeye hayran kaldım. Saat iki buçukta havaalanıdan Konya’ya cıktım, elli dakika sürdü. İnişe geçtikten sonra, bekleme odasında bir Endonezyalı vardı. Her şey daha kolay gitti. Burada çok mutluyum çünkü Endonezyalı arkadaşlar yurt, üniversite, Tömer, Emniyet ve Elkart hakkında kayıt yapmak için yardım ettiler. Konya’da ilk gününde, Orhan Pamuk’un kitablarını satın aldım. Kendime söz verdim Türkçe’yi öğrendikten üç ay sonra olnarı okuyacağım.

Şimdi her gün Karatay Üniversitesi’nin Tömerinde Türkçe öğreniyorum. Benim hayatım harika cünkü dünyanın farklı yerlerindeki insanlarla aynı sınıftayım. Benim öğretminim mükemmel. Onun ismi Ülkü. Sınıfta resimlerle ders anlatıyor. Çok güzel bir yöntem, daha hızlı öğreniyoruz. Odamda da çok mutluyum, odamdakilerde Türkçe öğretiyor.